Altijd zen zijn?

Gisteren was ik met mijn hoogzwangere dochter wat boodschappen doen. Ze woont niet in Veenendaal en waar zij woont is er niemand die mij kent. Dat resulteerde in #nofilter
Voordat we op stap gingen hadden we nog een kletspraatje hoe mensen tegen het eind van de zwangerschap graag verhalen vertellen over horror bevallingen en ongevraagd aan je buik zitten. Ik zei nog dat het zo leuk is hoe mensen meeleven …..

In de supermarkt reed een vrouw op haar scootmobiel achter ons. Vanuit het niks begon ze bij het zien van de zwangere dochter vrij luid te roepen: GETVERDERRIE, DAT MOET NIET GAAN GEBEUREN NU, IK HOEF DAT NIET TE ZIEN!

Misschien wel omdat ik daar geen reputatie als yoga docent hoog te houden heb….. ik weet het niet. Maar ik sprong als pitbull in de verdediging en zei;
Maakt u zich vooral geen zorgen mevrouw. Mocht het nu gaan gebeuren dan trek ik u gelijk uit dat karretje zet m’n dochter erin en rijd haar naar huis.
Ze keek me met open mond aan en zoefde langs ons heen.
Had ik dat in Veenendaal ook gedaan? Nu kan ik daar volmondig ja op zeggen. 10 jaar geleden was dat anders geweest. Wat is het toch fijn om een beetje maling aan vanalles te krijgen.

Ik voelde geen adrenaline, geen schaamte en dus blijkbaar ook geen filter.
Sommige mensen die mij alleen als docent kennen zeggen wel dat het ze heerlijk lijkt om net als mij altijd zen te zijn. Hahahaha thuis kunnen ze daar erg om lachen. En reken maar dat ik echt vaak zen ben hoor.
Moraal van dit verhaal:
Je hoeft niet gelijk te bijten maar je mag best sissen! Ook dat is zen.